Archiwum - Wywiady

Tekst z 24 października 2012 r.

Osiemnaste urodziny

Pod koniec wakacji, a konkretnie 29 sierpnia, obchodziła swe 18. urodziny Sara Wiercimak, która 17 czerwca przyjęła chrzest wiary na zewnętrzne potwierdzenie swego wewnętrznego duchowego przełomu. Chrzcicielem był pastor Dominik Jaworski. Systematycznie od tego momentu uczestniczy w nabożeństwach, spotkaniach młodzieży i w służbie Duszpasterstwa Akademickiego „Petra”.

Z tej okazji krótka rozmowa w akcentem na dwa wątki.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Dziewiąty

Nie przypomniałaś sobie wpisu po łacinie na ofiarowanej mi fotografii. Na pewno pewien trop wyznacza informacja, że posłużyłaś się językiem obcym. Więcej już nie podpowiem, tym bardziej że nie pamiętam, czy była to wymiana naszych zdjęć, a jeśli tak, to możesz postawić mi identyczne pytanie. Choć nie jestem pewny, to przypuszczam, że życzenie wyraziłem w ojczystym języku, jak przystało nieopierzonemu do końca teoretykowi literatury.

Dziś ponownie refleksja o mocy słowa pisanego.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 10

Kiedy najczęstszy i w sumie tragiczny wysłannik donosiciela, nazwisko pojawia się w innych opracowaniach, dał do zrozumienia, że nie mogę być pewny pracy w wyższej uczelni, najpierw potraktowałem to z niedowierzaniem jako przejaw jego megalomanii. Jednak głębsza obserwacja dotychczasowych poczynań mających doprowadzić do usunięcia Aleksandra Rapanowicza ze stanowiska przełożonego, dała asumpt do poszukiwania jakiejś formy zabezpieczenia, wszak ostrze ataku było również na mnie skierowane.

Archiwum - Wywiady

Tekst z 2 lutego 2013 r. 
50 lat jak dzień wczorajszy

Dnia 8 stycznia obchodził swoje 50. urodziny Mirosław Kopyś. Urodził się w Starachowicach, nawrócił się w trakcie obowiązkowej służby wojskowej w naszym mieście, chrzest wiary przyjął w 1987 roku, tutaj też założył rodzinę. Żona Katarzyna, dwie córki - Magdalena i Joanna. Usługuje nam muzyką i pieśnią praktycznie od chwili chrztu - z dwuletnią przerwą, kiedy potrzebna była taka posługa w nowo powstałym Zborze w Policach. Czyni to z ogromnym poświęceniem, bo kierowanie grupą uwielbiającą wymaga również czasu i systematycznych prób.

Oto rozmowa z okazji Jubileuszu.

Archiwum - Wywiady

Tekst z 30 stycznia 2013 r.

80 lat minęło

Dnia 12 stycznia obchodziła swe 80. urodziny s. Antonina Muszczyńska. Jest niewiastą o wyjątkowej łagodności, głębokiej wierze i pełną radosnego optymizmu. Nie jest z nami za długo, lecz cieszy się powszechnym szacunkiem, bo rozmowa z nią na każdy temat, a szczególnie wierności w wierze, przynosi zawsze inspirującą zachętę. Mieszka w naszym mieście w bardzo dobrych warunkach otoczona troskliwą opieką syna i jego rodziny.

Z tej okazji 8 pytań na 80- lecie.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 9

Od września 1971 roku  aż do stycznia 1973 roku  TW Doktór nie podaje mojego nazwiska, choć ciągle aktualna jest formuła mówiąca o tym, że w każdym przypadku idzie również o inne osoby wymienione w poprzednich doniesieniach. W tym czasie jego aktywność skoncentrowana była na tym, by z pomocą władz państwowych( jawnych i tajnych – jak napisałem w poprzednim odcinku) nie dopuścić na jesiennym synodzie do wyboru do Rady Kościoła i prezydium dwóch zielonoświątkowców, a mianowicie, sekretarza i skarbnika, dotychczasowych członków wąskiego przecież grona przywódców. Zamysł udał się połowicznie, zostali oni członkami Rady Kościoła zgłoszeni przez największe środowisko zielonoświątkowe. Więcej na ten temat piszę i w mojej autobiografii, i w drugiej części artykułu Prezbiter Aleksander Rapanowicz – droga cierpienia.

Archiwum - Świadectwo

Henryk Zabłocki, urodzony we Włodzimierzu Wołyńskim w roku 1934, ochrzczony chrztem wiary w 1953 roku w Gdańsku, od momentu chrztu aż do wyjazdu  w 1992 roku do Guelph w Kanadzie, aktywny członek Zboru „Betania” Kościoła Zielonoświątkowego w Szczecinie. Nauczyciel w Szkole Niedzielnej, lider młodzieżowy, chórzysta, kaznodzieja Słowa Bożego, długoletni członek Rady Starszych – to tylko niektóre z jego rozlicznych aktywności. Zmarł w 2014 r.

Publikuję fragment jego świadectwa jako ważny przyczynek do kolejnego odcinka Z DRUGIEJ STRONY(druk niebawem).

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Ósmy

Szok. Akurat musiałem zajrzeć do dziewiątej edycji Słownika Wyrazów Obcych, czyli dziś bardzo starego, wydanego przez Państwowy Instytut Wydawniczy. Wiem, że jesteś humanistką, więc sprawdziłem, co dzieje się  z tą oficyną, która w naszych czasach studenckich była wysoko ceniona wśród wydawców literatury pięknej. Z radością odnotowałem, że po różnych meandrach nie uległa ona likwidacji i ponownie stała się instytucją państwową. O tym jednak tak tylko przy okazji. A skąd mój szok?

Archiwum - Wywiady

Tekst z 1 sierpnia 2014 r.
Rodzina

Małżonkowie Monika i Dominik Gruszeccy obchodzili w tym roku Kryształowe Gody(15 lat). Dominik to były wieloletni (o ogromnym autorytecie) lider naszej młodzieży, dziś członek Rady Starszych i kaznodzieja Słowa Bożego. Monika i Dominik są wyjątkowym małżeństwem, a na czym owa niezwykłość polega, trzeba koniecznie przeczytać poniższą rozmowę z nadzieją, że może komuś zaświta w Chrystusie chęć pójścia podobną drogą.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 8

18 września 1971 roku TW Doktór złożył Doniesienie, w którym nie tylko zrelacjonował ogólnopolski zjazd młodzieży ZKE, ale także przedstawił kandydatów poszczególnych ugrupowań do przyszłej Rady Kościoła. W pierwszej kwestii oparł się na niepodpisanej notatce złożonej w Urzędzie do Spraw Wyznań 1 września 1971 r. ( jak pisze Henryk Ryszard Tomaszewski w książce Zjednoczony Kościół Ewangeliczny 1947 – 1987, autora można bez większego trudu ustalić). Oto wybrany fragment
( pisownia oryginalna):

Archiwum - Wywiady

Tekst z 25 marca 2013 r.               
Jubileusz Jadwigi

Dnia 20 lutego dziękowaliśmy Bogu za 60. urodziny s. Jadwigi Insadowskiej z d. Urbaniak. Od niedawna jest wdową, matką Aleksandry i Piotra, młodą babcią. Jest z nami od września 1984 roku, cicha o głębokiej duchowości.

Z okazji Jubileuszu poniższa rozmowa.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Siódmy

Nie chcę tym razem być zaskoczony Twym pytaniem o moją aktywność w ostatnim tygodniu.

Zapewne kojarzysz, że  nawiązuję do styczniowego Tygodnia Modlitwy, a tym samym do Jedenastego Listu. Wtedy z Facebooka dowiedziałaś się o moim kazaniu i poprosiłaś o przesłanie płyty. W innej, w jedynie możliwej formie zadośćuczyniłem Twej prośbie i dziś ten właśnie tekst sytuuje się na drugim miejscu pod względem czytelniczego zainteresowania.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 7

Jest  9 czerwca 1971 roku. Moja sytuacja nieznacznie się zmieniła, bowiem wcześniej złożyłem list polecający ze Zboru we Wrocławiu, ubiegając się o przyjęcie do miejscowej społeczności. Rada zborowa postanowiła, że ostateczna decyzja zapadnie  na zebraniu członkowskim 25 kwietnia 1971 roku. Werdykt był nie tylko pozytywny, ale  dodatkowo wzmocniony zgłoszeniem do grona kandydatów, z którego w głosowaniu tajnym miała  zostać wybrana rada zborowa. W wyniku tej procedury zostałem powołany do tego gremium, sytuując się wraz z Eugeniuszem Pawłowskim na czwartym miejscu pod względem uzyskanych głosów.

Archiwum - Wywiady

Tekst z 28 września 2013 r. 
Jubileusz Ireny
W kwietniu wyraziliśmy Bogu wdzięczność za 70. urodziny Ireny Rębisz, dziś osoby samotnej, ale pod troskliwą opieką syna Marka i Agnieszki, jego żony. Zresztą tak okazywany szacunek ogarnął Martę i Jeremiasza, ich dzieci. Odnosi się to w pełni do córki Marleny i Fryderyka, jej męża, oraz Jonatana, ich syna, mieszkańców Szwecji. Fakt ten z wdzięcznością i radością cały czas podkreśla.

Oto rozmowa z okazji Jubileuszu.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Szósty

Nie czekam na odpowiedź, co zdarza mi się po raz pierwszy. Chcę bowiem, abyś przeczytała drugi wiersz o Elo, który koniecznie wymaga wspólnej lektury. I choć zdarzenia oddzielają długie lata, obydwa stanowią pewną całość. Proszę o zadumę, refleksję tak potrzebną w naszych czasach. A skoro poprzedni list nazwałem srebrnym, niech też wiersz otwiera drogę do złotego, korespondencyjnego jubileuszu.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 6

Po wizycie w Szczecinie TW Doktór spotkał się w dniu 19 kwietnia 1971 roku ze swym oficerem prowadzącym,  czego następstwem była sporządzona notatka służbowa o poniższej treści (pisownia oryginalna).

Archiwum - Wywiady

 Tekst z 13 maja 2011 r.   Świadectwo powtórzone 15.10.2017 r. w Dniu Dziękczynienia.

Ze śmierci do życia

Jubileusz Krzysztofa Adamskiego

9 maja obchodził swoje 60. urodziny Krzysztof Adamski, który przyjął chrzest wiary 10 listopada 1991 roku i od tej chwili wiernie pielgrzymuje jako świadomy chrześcijanin, który dokonał wyboru w odpowiedzi na okazaną mu przez Chrystusa Pana łaskę zbawienia. Jego biografia jest wyjątkowo ciekawa, w tym tekście pojawią się tylko nieliczne, ale ważne zdarzenia.

Oto krótka rozmowa z okazji Jubileuszu.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Piąty

Nie potwierdzam, wybacz, Twych przypuszczeń. Nigdy -  zaprawdę, zaprawdę nigdy

( gdybym chciał użyć innego stylu) nie myślałem o tym, a tym samym nie oczekiwałem na rocznicowe zaproszenia ze strony małżonków, których w autorytecie Wszechmogącego połączyłem w święty, nierozerwalny związek małżeński. Kiedy o to zapytałaś, musiałem z pewnym wysiłkiem szperać nie tylko w pamięci. By nie popełnić błędu, uzyskałem potwierdzenie od wspomnianej imiennie pary. Pojawił się też dodatek w postaci wstępnego zaproszenia, bo już nie za długo będzie ich dziesiąta rocznica.

Archiwum - Wywiady

Tekst z 7 grudnia 2013 r.

Jubileusz Marka

Marek Linczak 12 listopada przekroczył próg 50 lat. Ma za sobą trzydzieści pięć lat wiary, bo chrzest przyjął 25 czerwca 1978 roku zanurzony przez prezb. Aleksandra Rapanowicza. Absolwent Szkoły Biblijnej Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Żona Agnieszka rodem z Pabianic, ojciec Jeremiasza, studenta Wyższej Szkoły Teologiczno-Społecznej na specjalizacji muzycznej, i Marty, tegorocznej maturzystki.

Oto rozmowa z tej okazji.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 5

Jesteśmy w dalszym ciągu w dniu 15 marca 1971 r. Nim przytoczę trzecią sekwencję Doniesienia TW Doktór, w której pojawiam się, opiszę poprzedzający fragment. Doktór informuje o zbliżającym się na jesieni Synodzie, podaje oczekiwany skład prezydium oraz wskazuje dwóch kandydatów na prezesa. Na pierwszym miejscu wymienia siebie, na drugim Józefa Mrózka, dodając jednocześnie, że nie jest on jeszcze zdecydowany objąć to stanowisko ze względu na strukturę i rozbieżności wyznaniowe w ZKE. Nieśmiało deklaruje, że po wyborze przekaże w trakcie kadencji urząd J. Mrózkowi, a sam zostanie jego zastępcą. Zdaniem autora donosu do Rady Kościoła nie powinni wejść: Aleksander Rapanowicz, Jan Rudkowski, Edward Czajko i [ Grzegorz] Ilczuk, wszyscy oni to zielonoświątkowcy, z którymi toczy przedziwne boje, oskarżając o wszystko, co tylko możliwe.

Archiwum - Wywiady

Tekst z 14 marca 2014 r.

„Módl się i odwiedzaj”

 Dnia 21 stycznia razem z siostrą Zofią Waszkiewicz dziękowaliśmy Bogu za Jej 75-lecie.

Chrzest wiary przyjęła 26 września 1982 roku i od tego momentu w sposób błogosławiony zaczęła wpisywać się w historię „Betanii”. Z radością wspomina swe początki, choćby dlatego, że prawie wszyscy pytali, czy związana jest z rodziną prezb. Sergiusza Waszkiewicza, znanego i cenionego jednego z przywódców ruchu zielonoświątkowego w naszym kraju, co wtedy budziło jej sympatyczne zdziwienie. Trudno w pełni opisać bogate duchowo życie, dlatego wybrano tylko charakterystyczne elementy.

Oto rozmowa z okazji Jubileuszu:

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 4

Jest 15 marca 1971 roku. Nim przejdę do drugiej sekwencji Doniesienia TW Doktór, w której się pojawiam, wrócę na moment do Jeżyka( pseudonim nadany przez młodzież ze względu na sterczące włosy). Nie pora w tym tekście na szczegóły, bo podałem je w mej autobiografii. Zwracam tylko uwagę na okoliczności, a są opisane w podanym źródle, jego dekonspiracji, po której już się z Zborze nie pojawił. Zastąpił go inny mężczyzna, mówiono o nim(nie wiem, skąd ta wiedza), że był związany z konsulatem radzieckim w naszym mieście.

Archiwum - Wywiady

Tekst z 18 maja 2015 r.

Ziarnem jest Słowo Boże

Mniej więcej trzy miesiące temu swą okrągłą rocznicę urodzin - jak to zwyczajowo określamy - obchodziła s. Amelia Wiśniewska złączona z nami przez nawrócenie i chrzest wiary. Z okazji Jubileuszu poniższa rozmowa z bardzo wyraźnym przesłaniem.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 3

Jest 15 marca 1971 roku. Po studiach uniwersyteckich we Wrocławiu wróciłem do Szczecina, by od 1 października zostać asystentem w Wyższej Szkole Nauczycielskiej, filii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zamieszkałem wtedy w hotelu asystenta w pokoju dwuosobowym, a współlokatorem był pracownik naukowo-techniczny Politechniki Szczecińskiej. W uczelni, która za dwa lata stała się samodzielną Wyższą Szkołą Pedagogiczną, zacząłem prowadzić zajęcia ze studentami z teorii literatury, a więc zgodnie ze swą specjalizacją.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Czwarty

Nie dajesz mi spokoju, co odnotowuję z sympatią, i chcesz, bym wrócił do przedostatniego listu. Nie zrezygnowałaś bowiem z pytania o liczbę przeze mnie udzielonych ślubów. Więcej, obawiając się zapewne suchej statystyki, podrzucasz, jak mawiamy potocznie, kilka dodatkowych sugestii. Niepotrzebne jest Twe napięcie, bo nigdy bym się ograniczył  do takiego rodzaju odpowiedzi.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 2

Był sierpień 1969 roku. Choć po zakończeniu konferencji w Nowym Sadzie, bardzo chciałem z trójką kolegów pojechać nad Adriatyk(  poczyniliśmy wstępne przymiarki), to jednak przeważyło pragnienie, by jak najszybciej powrócić do kraju i wziąć udział w zjeździe młodzieży ze wszystkich Zborów Kościoła, który odbył się w dniach 23 – 24 sierpnia.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 1

    Był sierpień 1969 roku.  Minęły mniej więcej trzy lata od mojego chrztu wiary, krócej przewodniczyłem wtedy Aktywowi Młodzieżowemu( nazwa zastana, znak ówczesnego języka), który dziś nazwalibyśmy duszpasterstwem młodzieży. Zadaniem owego grona była koordynacja pracy w dwóch ówczesnych województwach: opolskim i wrocławskim, choć aktywność emanowała na ościenne tereny. Minęło też dwa i pół roku od chrztu w Duchu Świętym( początek mego kaznodziejstwa) i  przeszło półtora roku od powołania do rady zborowej na Miłej we Wrocławiu. A gdy idzie o edukację, zaliczyłem IV rok studiów uniwersyteckich, a w nim pierwszy rok seminarium magisterskiego z teorii literatury.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Trzeci

Gdybyś chciała utrzymać takie tempo korespondencji, obawiam się, że nie podołam, bo seniorowi też brakuje czasu. Zresztą jak w każdym okresie życia rozstrzygająca jest organizacja dnia i też nie do końca. Kiedy umawiałem się na spotkania duszpasterskie (kancelaria, wizyty domowe), zawsze podkreślałem, że nie są one aktualne w stu procentach. Widząc niekiedy zdumienie, przywoływałem porównanie z pracą pogotowia ratunkowego. Niekiedy bowiem wszystko burzył jeden telefon z prośbą o pomoc w sytuacji bez zwłoki albo – jak niekiedy się powiada – na wczoraj.

Archiwum - Wywiady

Od książki do Księgi

 

Trochę czasu minęło od Jubileuszu s. Haliny Sokołowskiej, która właśnie w maju miała swą, jak to symbolicznie określamy, okrągłą rocznicę urodzin. Jest niewiastą modlitwy, zajmuje stałe miejsce w Kościele (zawsze z przodu, druga ławka po lewej stronie - jakby ochraniała kaznodziejów siedzących w pierwszym rzędzie), znana też z dowcipnych sentencji, aforyzmów tworzonych ad hoc szczególnie w trakcie ogłoszeń zborowych.

Oto rozmowa z tej okazji:

Archiwum - Wywiady

Publikuję dwa wywiady z mojego archiwum. Porównanie pierwszego z września 2010 roku (tutaj zamieszczonego) z drugim (w następnej kolejności) z sierpnia 2015 r. to również świadectwo poszukiwania najlepszej formy. 
                                                                     *

Jubileusz 60 lat i … 6 pytań

 

W dniu 2 września 2010 r. obchodził swe 60. urodziny prezb. Stefan Archutowski, absolwent Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, od 1982 roku pastor pomocniczy, ordynowany na prezbitera w 1985 roku, w latach 1988-1992 Prezbiter Okręgowy Okręgu Pomorsko-Wielkopolskiego, a tym samym Członek Naczelnej Rady Kościoła. Poprzednio w różnych komisjach kościelnych, obecnie Zastępca Przewodniczącego Komisji Synodalnej Kościoła Zielonoświątkowego.

Żona Wanda z d. Ścibor, córka Izabela, zięć Dominik Jaworski, wnuk Jakub i wnuczka Emilia. Kierownik działu administracyjno-gospodarczego Archiwum Państwowego w Szczecinie. Sługa o wyjątkowo pięknej osobowości.

Oto mini wywiad, 6 pytań na 60-lecie:

Największa wdzięczność za:

Rodzinę i tę z krwi i ciała, i tę z Krwi Pana Jezusa Chrystusa, za radość w różnych okresach życia, a teraz to wiadomo – za wnuczęta.

Największy sukces to:

A co to jest sukces? - zapytał pewien mądry człowiek. Co mógłbym tak określić, co mogłoby dorównać temu w wymiarze eschatologicznym? Sukces przede mną!

Najtrudniejsze doświadczenie:

Każde, gdy nadchodzi. Myślę, że utrata bliskiej osoby, a jest nią w tej chwili moja najmłodsza siostra.

Najbardziej ulubiona pieśń:

Oczywiste, że „Gdy na ten świat spoglądam wielki Boże”.

Najmilej wspominane własne kazanie:

Po każdym jest niedosyt, mam wrażenie, że czegoś nie dopowiedziałem, że można było inaczej, prościej, krócej. Czasami z radością mówię amen, i to nie tylko z powodu zakończenia, lecz widocznego i odczuwanego wdzięcznego odbioru moich słuchaczy.

Najczęstsze marzenie:

Bardzo prozaiczne, popływać w ciepłej, krystalicznej wodzie oceanu.

Ad multos annos w Chrystusie Panu!

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Drugi

Przypuszczam, że ponownie przeczytałaś list osiemnasty, bo wcześniej tylko oceniłaś moją laudację, a teraz pytasz o liczbę udzielonych przeze mnie ślubów. Masz zapewne na myśli i te tylko kościelne, i te późniejsze o skutkach cywilnoprawnych. Nim stwierdzę jednoznacznie, powiem, że nie jestem tak uporządkowany jak mój kolega w służbie i przyjaciel. Zatem zwięzła odpowiedź brzmi : Nie wiem. Może Twe pytanie zachęci do sporządzenia wspomnianej listy, co przy mojej fascynacji słowem pisanym nie będzie – jak mniemam – zbyt trudne.

Archiwum - O chrzcie raz jeszcze

Zamykam mój tryptyk chrzcielny tekstem z 21 grudnia 2012 roku.

 

                                                                        *

 W „Gazecie Wyborczej” z 8-9 grudnia bieżącego roku ukazał się ciekawy artykuł Jarosława Makowskiego pod tytułem „Turowicz rządzi!” napisany z okazji setnej rocznicy urodzin twórcy „Tygodnika Powszechnego”. Składa się on z dziesięciu punktów, by za autorem nie mówić o przykazaniach, a pierwszy brzmi następująco:

„Nie rodzisz się katolikiem. Katolikiem się stajesz. Katolicyzm to sprawa wyboru, uważał Turowicz, a nie metryka. Katolika z urodzenia cieszy ilość, nie jakość. Katolik z wyboru chce być autentyczny. Sięga więc do źródła - Ewangelii. Staje się tym bardziej autentyczny, im bardziej jest owocem wolności. Jeśli dobry Bóg wyzwala człowieka, Kościół w tym bardziej nie może zniewalać”.

Archiwum - Przy okazji chrztu

 Oto zapowiadany tekst z 9 grudnia 2012 r. Chcę też napisać, że pojawi się trochę później jeszcze jedna refleksja tematycznie związana z tym zagadnieniem.
                                                                               *
 Natknąłem się w miesięczniku „Chrześcijanin” (1985, nr 6, s. 22) na redagowaną osobiście rubrykę „Pisali o nas”, w której zamieszczałem teksty na nasz temat pochodzące przede wszystkim z prasy zarówno świeckiej, jak i konfesyjnej. Redaktor Jan Turnau w „Tygodniku Powszechnym” (1985, nr 3, s. 2) tak między innymi napisał :
„Na tym tle chrzest staje się czymś w rodzaju ślubów zakonnych i nic dziwnego, że udzielany jest tylko tym, którzy potrafią potraktować go jako świadomą i wolną decyzję osobistą”.

Archiwum - Bądź wierny

 Wracam do tekstu zapowiadanego w ostatnim liście. Okazało się, że tej kwestii poświęciłem co najmniej dwie refleksje. Dziś zamieszczę jedną z nich z 9 listopada 2012 roku. Następna pojawi się trochę później i nie dlatego, że jest mniej budująca, choć prawdziwa.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Pierwszy

Niestety, choć tego słowa nie lubię, nie jestem w stanie podać szczegółów, o które pytasz.

Dodam tylko, że też zauważyłem na Facebooku kilka zdjęć z nabożeństwa pewnego Zboru, który nie jest mi bliżej znany, bo powstał w ostatnim czasie. Ujęcia prezentowały młode osoby zaangażowane w prowadzenie tejże społeczności. Spojrzałem z zaciekawieniem, ale w tym momencie przypomniałem sobie wcześniejszą naszą korespondencję i Twój niedosyt, bo sygnalizowałaś wtedy chęć ujrzenia nie tylko osób z prezbiterium. Dlatego też nie zwróciłem uwagę na komentarze. Zatem opierać się muszę na Twej relacji.

Archiwum - Poczuł głód

Do tej pory Słowo Pańskie z Ewangelii wg św. Mateusza (4,1-11), perykopa o kuszeniu Jezusa, koncentrowało moją uwagę na różnych, chciałoby się powiedzieć, fundamentalnych kwestiach. Ostatnio, co znalazło odzwierciedlenie w mojej publicznej posłudze, zwróciłem uwagę na drobiazg(jeśli tak można powiedzieć), a mianowicie, że Pan Jezus po czterdziestu dniach i nocach po prostu łaknął, poczuł głód, jak podaje ekumeniczny przekład Nowego Testamentu. Właśnie wtedy, gdy Syn Boży, ale i Syn Człowieczy był głodny, przystąpił kusiciel, aby poddać Go próbie.

Archiwum - Debiut

Zachęcony ostatnim listem ( Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty) postanowiłem utworzyć nowy dział, w którym umieszczę moje teksty(byłem samotnym autorem, choć ktoś jeszcze do tego się przymierzał) na blogu pastorów szczecińskiej "Betanii". Obecnie są one zarchiwizowane, a tym samym dostęp do nich jest utrudniony czy wręcz niemożliwy. Nim spróbuję je tematycznie uporządkować, zamieszam teraz krótkie rozważanie, którym zadebiutowałem. Zostało ono umieszczone trzy dni później, czyli 18 maja 2011 roku.

Nie znaczy to wcale, że Listy do Wybranej Pani nie będą się ukazywały. Więcej, zapowiadam kolejny dział, którego tytuł niech na razie zabrzmi dość tajemniczo: Z Drugiej Strony.

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty

Zobaczymy, być może zainspirowałaś mnie do nowego działu w moim blogu. Piszesz o swych kłopotach sercowych( szkoda, że nie młodzieńcze) i próbie dotarcia do mojej rozmowy sprzed prawie dwóch lat z kimś, komu one nie były obce. Nie znajdziesz tej strony, jest ona  zarchiwizowana, i nie wiem, czy mogę przekazać możliwość dostępu, bo o tym osobiście już nie decyduję. Pomyślę zatem o archiwum, w którym pojawią się moje teksty zamieszczane na stronie internetowej „ Betanii” Szczecin. Nim to nastąpi, oto dialog z grudnia 2015 roku, o który prosisz, z ciekawym chyba tytułem.

Listy do Wybranej Pani - List Dziewiętnasty

Błyskawicznie zareagowałaś SMS-em na poprzedni list i przepraszam za zwłokę z mojej strony. Były liczne powody, a główny z nich zburzył wręcz do fundamentów mój zamiar. Chciałem bowiem w zwięzłej formie z elementami reportażu opisać uroczystość dziękczynną w związku z przejściem prezb. Zdzisława Józefowicza w stan seniorstwa.

Listy do Wybranej Pani - List Osiemnasty

Mam pewność, choć nie sprawdziłem, że wysyłam najdłuższy list. Myślałem o tym, aby moją laudację czy prefację, jak nazwałem, wygłoszoną na pięknej uroczystości dziękczynnej dedykowanej Bogu i Pastorostwu Irenie i Zdzisławowi Józefowiczom z Bydgoszczy, podzielić na dwie części. Nie przekonałem nawet samego siebie i stąd linearny tekst mego przesłania.

Listy do Wybranej Pani - List Siedemnasty

Chociaż znam Cię od dawna, nie przypuszczałem, że jesteś aż tak spostrzegawcza. Napisałaś o swej lekturze komunikatu o pierwszym posiedzenia nowej kadencji Komitetu Krajowego Towarzystwa Biblijnego w Polsce. W drugiej części owego tekstu jest też informacja, jak podkreślasz, o ostatnim posiedzeniu poprzedniego Komitetu, a w niej o mojej „degradacji”. 

Listy do Wybranej Pani - List Szesnasty

Zacznę tym razem od cytatu: Zastanawiam się, z czego będą korzystać studenci za 20 – 30 lat pisząc o KZ. Zgodnie z obietnicą wracam do wcześniejszej zapowiedzi, bo mam  pewność, że jesteś odporna na często nieuzasadnione tempo współczesnego obiegu informacji. Ktoś powiedział, iż wiadomość w chwili opublikowania już jest przestarzała. Każde kliknięcie, dodał, jest  oczekiwaniem na kolejny news.

Listy do Wybranej Pani - List Piętnasty

Na pewno już wiesz, że odszedł do wieczności śp. prezb. Michał Hydzik. Nie mogąc osobiście uczestniczyć w uroczystości żałobnej, postanowiłem w ten sposób podziękować Bogu za Jego życie i usługiwanie. Czynię to z pewną dozą niepewności, choć przeważa przekonanie, że Twe nawrócenie miało miejsce w czasie jednego z  licznych nabożeństw ewangelizacyjnych, które przeprowadzał nie tylko w całym naszym kraju.

Listy do Wybranej Pani - List Czternasty

Już na początku moje przeprosiny. Dziękując za ostatni list, nie odniosę się do niego teraz, ale uroczyście obiecuję, że Twe cenne spostrzeżenia nie pozostaną bez odpowiedzi. Uczynię to zapewne wkrótce, jeśli nie nastąpi, tak jak dziś, szczególne poruszenie serca. Czynię to bez wątpliwości, że moje doznanie stanie się również Twym udziałem. Skąd ta pewność?  Mamy bowiem za sobą ten sam okres nie tylko wakacyjnych zjazdów młodzieżowych, co też znalazło odbicie we wcześniejszej  naszej korespondencji.

Listy do Wybranej Pani - List Trzynasty

Nie przewidywałem, że mój ostatni list zainspiruje Ciebie do tak szybkiej reakcji. Uznałaś bowiem za konieczne podzielenie się swymi doświadczeniami czy bardziej wspomnieniami związanymi z nabożeństwami okolicznościowymi. Nie będę kontynuował tego wątku, co może sprawić Tobie zawód, bo w naszym środowisku kościelnym powstaje dysertacja doktorska, która uwzględnia również ten element.

Listy do Wybranej Pani - List Dwunasty

To rzeczywiście wyjątkowe spotkanie, bo nie spodziewałaś się takiej rozmowy z doradcą bankowym. Nie pytam o szczegóły, wystarczą informacje, które przytoczyłaś. Zawsze z radością podkreślałem, co tym razem z jeszcze większą radością czynię, że każdy z nas ma być gotowy do wytłumaczenia się z nadziei naszej”, czy gdy ktoś - jak to ujmuje przekład ekumeniczny -   żąda  słowa o nadziei, która jest w was. (1P 3,15) .

Listy do Wybranej Pani - List Dziesiąty

Wybacz, łaskawie proszę, moje milczenie, bo z telefonicznej rozmowy wiesz, jakie były jej

przyczyny. Mam nadzieję, że poradzę sobie z technicznymi niespodziankami i wrócę do jako takiej systematyczności. Mimo zainteresowania z Twej strony wierszami o Elo, tym razem nie spełnię mej zapowiedzi. Doszedłem bowiem do wniosku, że musi istnieć pewna doza ciekawości, by projektowany tomik nie był tylko zbiorem znanych już utworów.

Tym bardziej że pojawiła się doskonała okazja, by wspomnieć zjazdy młodzieżowe, jak wtedy mówiliśmy, w których z reguły uczestniczyliśmy. Odegrały one bardzo ważną rolę integracyjną i rzutowały na naszą przyszłość w wielu, by nie powiedzieć- we wszystkich dziedzinach  naszego życia.