18 października 2017

Listy do Wybranej Pani - List Dwudziesty Szósty


Nie czekam na odpowiedź, co zdarza mi się po raz pierwszy. Chcę bowiem, abyś przeczytała drugi wiersz o Elo, który koniecznie wymaga wspólnej lektury. I choć zdarzenia oddzielają długie lata, obydwa stanowią pewną całość. Proszę o zadumę, refleksję tak potrzebną w naszych czasach. A skoro poprzedni list nazwałem srebrnym, niech też wiersz otwiera drogę do złotego, korespondencyjnego jubileuszu.


Słówko przy tej okazji, byśmy nie zapomnieli o wcześniejszym wątku. Doliczyłem się 130. ślubów przeze mnie udzielonych. Pomijam te, w trakcie których prowadziłem uroczyste okolicznościowe nabożeństwo, czy też wygłaszałem ślubne, a więc okolicznościowe kazanie. Mam więc na myśli główną część( sakramentalną, jak mówią inni chrześcijanie), którą nazywam ceremonialno-modlitewną z finałem połączenia w święty, nierozerwalny związek małżeński. Powiem otwarcie, nie spodziewałem się, iż tyle ich się nazbiera. Wykaz, choć już częściowo zweryfikowany, nie jest jeszcze zamknięty, bo niektóre uroczystości były rozsiane na terenie całego kraju i wymagają przypomnienia i potwierdzenia.

A teraz ponownie mój Elo.

                  *

prawie na przełomie wieków
mocni słowami pokoleń
wspinali się na wzgórze
nie swego urodzenia

granica z karłowatych drzew
wyrosłych w różnych kierunkach

nie pozostał kamień na kamieniu
nawet bez profetycznej wyroczni

dom drewniany trudem rąk zespolony
zniknął w mgle sąsiedzkich potrzeb

z sadu nie pozostało śladu

przewodnik nie z nieba
wskazał zarośniętą jamę
jedyny znak miasta schronienia
człowieka
bez winy

Elo
zapewne od Eliasza
a może od
Eli Eli
lema sabachthani
przyjechał po latach
szukał dobrych ludzi
nie znalazł
bo daleka ziemia ich przygarnęła

zobaczył  tylko jamę schronienia
bez domu
i szafy z drzwiami do życia

Elo
nigdy nie spotkany

Elohim Elohim
jednak ciebie nie opuścił

             *
Wybrana Pani! Podziękuj za to, że Elohim Ciebie nie opuścił, choć Twa droga nie była i nie jest tak dramatyczna.

Pokój Tobie! Pamiętaj i innym przypominaj, że cokolwiek uczyniliśmy jednemu z najmniejszych Jego braci, Jemu uczyniliśmy – powiada nasz Zbawiciel.

bp senior Mieczysław