Jeszcze nie minęła nostalgia związana z początkowymi dniami listopada, czego dałem dowód, gdy wspominałem ojców wiary, którzy ordynowali mnie na prezbitera, a potem biskupa, a już pojawiły się nowe doznania, z którymi nie mogę sobie do tej chwili poradzić, a szczególnie z jednym wzruszającym obrazem. I od niego zacznę, zgodnie zresztą z kolejnością odwiedzin. Ale przedtem krótkie wprowadzenie.
