Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 12

W dniu 15 września 1973 r. (notatka tajna sporządzona dwa dni później) TW Doktór

w części pierwszej poinformował, że Dawidow Bolesław z Warszawy, Dawidow Walenty z Sopotu, Suski, Czerski ( ojciec i syn z Opola) - dawni współpracownicy Naumiuka i Ciszka – organizują w środowiskach zielonoświątkowych tzw. Kościół Chrystusowy ( nie grający), XX wieku mający swe ośrodki w Teksasie, a centralę w Dallas – USA. W donosie nie omieszkał dodać, że odbywają oni swe nielegalne zebrania i z tym przedsięwzięciem bezpodstawnie  połączył zarówno bieszczadowców (dziś Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa), jak i „ prostaków” z okolic Polkowic (dziś to Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa).

W drugim akapicie doniesienia zostało podane:

Archiwum - Wywiady

Tekst z 19 lutego 2011 r. - Dziś Broniewska, Dzierżoniów.
Osiemnaście lat

W dniu 17 lutego obchodzi swoje osiemnaste urodziny Angelika Sinior. Dzieciństwo spędziła w Zborze, uczęszczała na zajęcia katechetyczne organizowane z myślą o dzieciach i gimnazjalistach. Po nawróceniu chrzest wiary przyjęła 16 listopada 2008 roku, ochrzczona została przez prezb. Piotra Kaczmarczyka, Prezbitera Okręgowego Okręgu Zachodnio-Wielkopolskiego. Teraz jest aktywną członkinią grupy młodzieżowej, a także całego Zboru. Najczęściej usługuje śpiewem i grą na instrumencie, należy bowiem do jednej z grup prowadzących uwielbienie. Członkami naszej Społeczności są jej rodzice i babcia, a dziadek sympatykiem regularnie uczestniczącym w nabożeństwach [ dziś też członek Zboru].

Oto krótka rozmowa z tej okazji.

Z DRUGIEJ STRONY - Odcinek 11

Na zaproszenie Prezydium Rady Kościoła znalazłem się 20 maja 1973 r. w Warszawie na zebraniu grupy braci pracujących aktywnie wśród młodzieży( jak ujmuje protokół).

W dyskusji zabrałem głos, protokolant tak opisał moje wystąpienie:

Archiwum - Wywiady

Tekst z 28 września 2012 r.

Ukojenie duszy mojej

Dnia 4 sierpnia obchodziła swoje 70. urodziny s. Zdzisława Lewicka-Chudzio. Urodziła się w Rawie Ruskiej, a wczesne dzieciństwo spędziła w Przemyślu. W Szczecinie zamieszkała w 1947 roku, bo ojciec był kolejarzem i otrzymał nakaz pracy w naszym mieście. Aż do emerytury pracowała w Polskiej Żegludze Morskiej na stanowisku specjalisty do zaopatrywania statków w sprzęt audiowizualny. Kiedy z tej okazji składaliśmy dwa tygodnie później życzenia, dziękując za kwiaty i dobre słowo, przypomniała nam świadectwo swego nawrócenia. I wtedy zrodziła się myśl, by rozmowę skoncentrować właśnie na tym wątku. Oto rozmowa z okazji Jubileuszu.

Listy do Wybranej Pani - List Trzydziesty

Początek roku wręcz zachęca do złożenia życzeń, ale pamiętam nasze pierwsze postanowienie, by darować sobie miłe słowa na początku każdego listu, co przyjąłem z pewnym wewnętrznym oporem, ale i ze zrozumieniem. Mimo że coś z tych doznań pozostało, niech tak będzie w dalszym ciągu. A tak przy okazji. Wysłałem kilka kartek świąteczno-noworocznych do przede wszystkim starszych osób, bo to od wielu, wielu lat znak mej o nich pamięci. Z pewną irytacją zauważyłem, że prawie wszystkie mają już wydrukowane życzenia, wręcz z trudem udało mi się  zmieścić jedynie podpis. Na moją reakcję przemiła pani z okienka pocztowego powiedziała, iż zdecydowana większość z tego powodu jest zadowolona, bo chcą mieć i w tej dziedzinie wszystko gotowe. Może i gotowe, ale suche bez indywidualnej, osobistej inwencji.