Listy do Wybranej Pani - List Sto Dwudziesty Szósty

Jak zapewne wiesz, bo o tym wspomniałem przy zamknięciu ubiegłorocznej listy ofiarodawców opublikowanej na stronie internetowej, że w pierwszą niedzielę listopada poinformowałem Zbór w Policach o zakończeniu mej nieformalnej opieki nad tą wspólnotą. Zgodziłem się tę rolę spełniać przez dwa, trzy miesiące  –  a okazało się, że byłem z nimi dwa lata i dwa miesiące. Zostaliśmy z kolei (Danusia i ja) w pierwszą niedzielę grudnia obdarowani upominkami i słowami wdzięczności i modlitwy. Dodałem też, że będę do dyspozycji jako gość zawsze wtedy – jeśli Pan pozwoli – kiedy zdarzy się taka potrzeba. Nie spodziewałem się wówczas, że w styczniu tego roku będę prowadził dwa pogrzeby. I teraz o jednym z nich kilka refleksji. 

 

Listy do Wybranej Pani - List Sto Dwudziesty Piąty

Na początku miałem inny zamiar, gdy idzie o  pierwszy w tym roku list. Nie myślałem o życzeniach noworocznych, bo wiem, że kartka  świąteczno - noworoczna do Ciebie dotarła. A o czym dumałem w mej świątyni dumania (że powtórzę za poetą), może okaże się w którymś z następnych listów, bo z przesłaniem dominującym w ostatniej korespondencji nie jestem w stanie wewnętrznie się rozstać. Teraz jednak doszedłem do przekonania, że nie wystarczy poprzednia jednozdaniowa informacja i wskazanie osoby na zamieszczonym zdjęciu, która odeszła do wieczności 8 grudnia 2020 r. Mam oczywiście na myśli prezb. Stefana Lewandowskiego, którego życie i służba była ze mną (z nami) związana. Pogrzeb odbył się 17 grudnia w dość odległym Zgorzelcu.

[ Załączone zdjęcie to migawka z ordynacji na prezbitera.]